رسانه ها تریبونی برای برخورد سالم بین افکار مختلف

تمایل جمهوری اسلامی ایران برای کنترل اینترنت به شدت از سنت طولانی سانسور آزادی بیان توسط دولت پیروی می کند.

به عنوان مثال، گفتار در جمهوری اسلامی در قانون اساسی ایران تنظیم شده است که می‌گوید: «رسانه‌ها باید به‌عنوان تریبونی برای برخورد سالم بین افکار مختلف مورد استفاده قرار گیرند، اما از اشاعه و تبلیغ اقدامات مخرب و ضداسلامی اکیداً خودداری کنند. “.

اگرچه قانون اساسی، در اصل، آزادی عقیده و بیان محدودی را پیش بینی لیف بافتنی جدید می کند، قوانین متعددی که به طور تصادفی اجرا می شوند، این حقوق را در عمل محدود می کنند.

از آنجایی که اینترنت در مقایسه با رسانه های چاپی، رادیو و تلویزیون به شدت تحت کنترل در ایران، رسانه ای را برای ارتباط نسبتاً بدون محدودیت فراهم می کند.

کنترل دسترسی به اینترنت و تنظیم استفاده از آن به یک اولویت با ۱۰۰ میلیون چیکار کنم استراتژیک برای دولت تبدیل شده است.

به عنوان اولین گام، در سال 2001، دولت مقرراتی را از طریق شرکت مخابرات ایران (TCI) صادر کرد که به موجب آن، ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را ملزم به فیلتر کردن کلیه مطالبی که فرض می شود غیراخلاقی یا مغایر با منافع دولتی است، می کند.

این فرمان همچنین تمامی ISPهای تجاری را ملزم می‌کند تا از طریق شرکت مخابرات ایران (TCI) به اینترنت جهانی متصل شوند.

عملاً یک زیرساخت اینترنتی مبتنی بر دروازه‌ای تحت مدیریت دولت سرویس آرکوپال ایرانی ایجاد کند که یک نقطه کنترل مرکزی را برای تسهیل اجرای فیلترینگ اینترنت ارائه می‌دهد.

نظارت بر استفاده از اینترنت تمام ترافیک ده‌ها ISP که به خانواده‌ها خدمات می‌دهند، پس از آن از طریق TCI هدایت می‌شد.

اولین ISPها در سال 1994 در ایران شروع به کار کردند و از سال 2013، سایت پلیس فتا بسیاری بر این باورند که تعداد آنها به بیش از 150 افزایش یافته است.

شرکت‌های پیشرو هنوز ارتباط نزدیکی با دولت دارند و در نهایت در برابر آن پاسخگو هستند.