عسل

عسل تقریباً منحصراً از قندها تشکیل شده است: در واقع، اینها 95-99٪ از ماده خشک را تشکیل می دهند و قندهای ساده، فروکتوز و گلوکز، اکثریت را تشکیل می دهند، به طور کلی با شیوع قبلی.

خواص فیزیکی و تغذیه ای عسل کنار اورازان تا حد زیادی به دلیل این ترکیب و به ویژه محتوای بالای فروکتوز است. در یک رژیم غذایی متعادل، فضای اختصاص داده شده به قندهای ساده کم است.

در واقعیت، مانند هر غذا، شیرینی ها نه خوب هستند و نه بد: همه اینها به مقدار آن در رابطه با نیازها بدن بستگی دارد. در میان «شیرینی‌ها»، عسل سرشار از قندهای ساده است و تنها عسلی است که تمام ویژگی‌هایش را مدیون طبیعت است، زیرا برای رسیدن به سفره ما هیچ گونه دستکاری توسط انسان انجام نمی‌شود.

مزیت بزرگ عسل این است که می تواند کالری های قابل دسترس بدن را بدون نیاز به فرآیندهای گوارشی پر زحمت تامین کند. ارزش آن هم برای افراد سالم و هم برای افراد لاغر و یا بیمار از همین جا ناشی می شود.

عسل

در رژیم غذایی ورزشکاران و یا در هر موردی که در حال انجام تمرینات بدنی هستند، توصیه می شود بلافاصله قبل، در حین و حتی بعد از تلاش، بهبودی را بهبود بخشید.

حتی برای کسانی که با بازوها، اما با مغز کار نمی‌کنند، عسل می‌تواند مفید باشد: در واقع می‌دانیم که سیستم عصبی تنها در صورتی می‌تواند وظایف خود را به طور منظم انجام دهد که به لطف تامین مداوم گلوکز با خون، به اندازه کافی تغذیه شود.

جریان. دور از وعده‌های غذایی، کاهش محتوای گلوکز خون می‌تواند باعث از دست دادن شفافیت، توجه و کارایی فکری ما شود: یک قاشق چای‌خوری عسل می‌تواند فوراً عملکرد ذهنی را بازیابی کند.

در افراد لاغر یا بیمار، همین خواص بسیار ارزشمندتر می شود: زمانی که یک فرد بیمار به دلایل مختلف نتواند به اندازه کافی خود را تغذیه کند، مقدار کمی عسل حل شده در کمی آب می تواند نیروها را بازگرداند. بنابراین عسل غذایی مناسب برای همه است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *